دیگر اخبار
انواع پیوند زدن درخت
خبر اگرینیتو 1 سال قبل
پیوند زدن به طور کلی روشی است که در آن دو گونه یا رقم را به یک گیاه تبدیل می کنند. در این روش بجای گرده افشانی دو گیاه و تولید بذر ترکیبی ، ریشه و قسمت پایینی یک رقم (پایه) را به قسمت بالای گونه دیگر (پیوندک) وصل می کنند. این کار اغلب در درختان و درختچه ها انجام می شود تا بهترین ویژگی های این دو را با هم ترکیب کنند. با ما همراه باشید تا با انواع روش های پیوند زدن درختان بیشتر آشنا شوید.
به طور کلی این روش به دو نوع تقسیم می شود
پیوند جوانه : در این روش پیوندک شامل یک جوانه و کمی پوست گیاه می باشد
پیوند شاخه : در این روش پیوندک شامل شاخه چند جوانه است.
انواع پیوند:
پیوند سپری:
در این پیوند از یک جوانه استفاده می شود. این جوانه به شکل دلخواه در جهت طول ساقه در قسمت زیر پوست جای می گیرد.
پیوند لوله ای:
این پیوند به شکل لوله ای از پوست درخت جدا شده و دارای یک جوانه می باشد. طول در نظر گرفته برای این جوانه حدود یک تا ۲ سانتی متر است. قسمت تحتانی پایه را برش داده و پوست آن را جدا کنید. این پوست باید تا محل قرار گیری پیوندک جدا شود.
پیوند از سمت بالا بر روی پایه قرار می گیرد. پیوندک و پایه به قدری بر روی یکدیگر لغزانده می شوند که لایه های زایشی آن ها بر روی یکدیگر قرار بگیرند. پیوند زدن درخت به شیوه لوله ای برای درختانی که کمتر از یک سانتی متر قطر دارند، استفاده می شود. در این پیوند پیوندک و پایه دارای قطر یکسان می باشند. اگر پایه و پیوندک قطر یکسان نداشته باشند، از روش پیوند حلقوی استفاده می شود.
پیوند قاشی:
این روش زمانی که پیوندک و پایه هر دو در وضعیت استراحت قرار دارند و درخت پوست دهی ندارد، استفاده می شود. پیوندک از شاخه ای با قطر یک تا ۲٫۵ سانتی متر انتخاب می شود. این برش با زاویه ۴۵ درجه زده می شود. آن گاه در ۲٫۵ سانتی متری فوقانی جوانه یک برش به شکل کج به سمت درون ساقه هدایت می گردد. پایه نیز بدین شکل فراهم شده و نواحی زایشی آن ها در تماس با یکدیگر واقع می شود.
برای موفق بودن پیوند زدن درخت از یک پلاستیک در محل پیوند استفاده می شود. این پلاستیک برای حفظ رطوبت محل پیوند ضروری است.
پیوند مجاورتی:
در طبیعت به وفور یافت می گردد. در این پیوند نیازی به وجود انسان نیست. زمانی که دو درخت در سایش با یکدیگر واقع می شوند، پوست میان آن ها خورده می شود. این موضوع جوش خوردن دو طبقه زایشی در درختان مجاور را فراهم می آورد. زمانی که پیوندهای دیگر برای درخت امکان پذیر نباشد، از روش مجاورتی پیوند زدن درخت کمک گرفته می شود.
پیوند پلی:
این پیوند در اوایل بهار قابل انجام بوده و برای ترمیم نواحی آسیب دیده درختان مورد اهمیت می باشد. برای این پیوند شاخه هایی با قطر تقریبی یک تا ۲ سانتی متری به کار می رود. این شاخه ها باید در زمان استراحت تهیه شوند و در محلی سرد ذخیره گردند. پوست صدمه دیده را حذف نمایید.
پیوند اسکنه:
از کهن ترین روش های پیوند زنی درخت بوده و باغداران از این روش استفاده می کنند. پایه از تنه درخت، شاخه های اصلی یا طوقه برش داده می شود. آن گاه برشی در قطر پایه شکل می گیرد. این بریدگی با عمق تقریبی ۲ تا ۵ سانتی متر زده می شود. پیوندک نیز با طول ۱۲ تا ۲۰ سانتی متر از شاخه جدا شده و در قسمت پایینی آن یک برش به شکل اریب دیده می شود.
پیوند زینی:
به پیوند اسکنه بسیار شباهت دارد. در این روش بر خلاف اسکنه، شکاف بر روی پیوندک انجام می گیرد. دو سمت پایه به شکل اریب برش داده می شود و آن گاه پیوندک بر روی آن جای می گیرد. برای این یپوند نیز از پیوندک و پایه با قطر یکسان استفاده می شود. بهتر است پیوندک با جوانه انتهایی در این پیوند به کار گرفته شود.
پیوند تاجی:
در این روش نیز پیوندک در قسمت زیر پوست پایه جای می گیرد. این پیوند در حداقل زمان ممکن نتیجه خواهد داد. در تمام شاخه ها با قطرهای ضخیم یا نازک قابل انجام می باشد. برای جای گذاری پیوندک در پایه، پوست پایه کنار زده می شود.
پیوند نیمانیم:
این نوع پیوند در سه حالت ساده، پاشنه دار و زبانه دار دیده می شود. برای شاخه های باریک و نازک با قطر ۵٫۱ تا ۵٫۲ سانتی متر کاربرد دارد. برای انجام این پیوند باید پیوندک و پایه هم قطر را انتخاب کنید.
پیوند رولپه و زیرلپه:
برای پیوند گردو از روش پیوند رولپه استفاده می شود. ابتدا جوانه زنی انجام می گیرد. در رو لپه ای برش از پایه انجام شده و یک بریدگی با عمق ۲ تا ۳ سانتی متر در آن زده می شود. برای پیوندک از سرشاخه گردو استفاده می شود. این سرشاخه یک ساله باید دارای سه جوانه باشد. قسمت بریده شده پیوندک در پایه جای می گیرد. محل اتصال با یک پلاستیک بسته می شود.
پیوند وصله ای:
این پیوند بیشتر در گردو انجام می شود. درست مثل پیوند شکمی است ولی در این پیوند یک مستطیل یا مربع از پوست پایه را جدا می کنیم، پیوندک که دارای جوانه و دمبرگ است را (به همان اندازه پوست بریده شده در پایه) با پوست جدا کرده و به پایه متصل و اطراف آن را می بندیم. برای راحتی کار در این پیوند چاقوهای دو تیغه در دسترس است تا از نظر اندازه مشکلی به وجود نیاید. در مورد انتقال پیوندک از جایی به جای دیگر باید به این نکته توجه کرد که از تبخیر جلوگیری شود. به همین منظور، ابتدا پهنک برگ را بریده و روزنامه ای را خیس کرده و پیوندک را در داخل آن قرار می دهیم و یا اگر فاصله زیاد است باید در ظرفهای یخدان نگهداری
پیوند چیپ:
این روش پیوند زدن پیوند تقریباً همانند پیوند وصله ای است. در این پیوند پوست و جوانه و چوب در پیوندک و پایه با هم جدا می شوند. پیوند چیپ را هم در زمان پیوندهای جوانه و هم در زمان پیوندهای شاخه می توان انجام داد.
پیوند اسکنه:
ابتدا تنه یا شاخه های کلفت را کف بر می کنیم و در وسط آن شکافی ایجاد می کنیم که این عمل توسط اسکنه زن انجام می شود و پایه آماده پیوند می شود. سپس برای ایجاد پیوندک، شاخه ای را که دارای تعدادی جوانه است انتخاب کرده و آن را می بریم تا به چوب برسیم و از یک سمت با پوست باقی بماند.
سپس آن را داخل شکاف گذاشته، به طوری که پوست پیوندک با پوست پایه در تماس باشد. در پایان باید به اطراف آن چسب پیوند یا گل مالیده شود. در پیوندهای جوانه بیشتر از پیوند شکمی و در پیوندهای شاخه بیشتر از پیوند اسکنه استفاده می شود.
پیوند ترصیعی:
این پیوند همانند پیوند اسکنه می باشد. در این پیوند فرم بریدن پیوندک همانند پیوند اسکنه است ولی در این پیوند شاخه شکاف نمی خورد، بلکه درست به اندازه پیوندک از شاخه جدا می شود و پیوندک در پایه خود جای می گیرد و در اطراف آن از چسب پیوند استفاده می شود.
پیوند تاج:
در این پیوند پس از کف بر کردن برای تهیه پیوندک، شاخه بریده شده را از طرف عرضی تا نصف می بریم تا به چوب برسیم و قسمت بریده شده را جدا کرده به طوری که زبانه و یا پاشنه ای ۲ تا ۳ سانتی متری در انتهای پیوندک ایجاد شود. سپس به اندازه زبانه پوست پایه را جدا می کنیم و پیوندک را جایگزین می کنیم و در پایان اطراف آن را بسته و چسب پیوند می زنیم.
پیوند مجاورتی:
این روش پیوند زدن در طبیعت خود به خود نیز انجام می شود. ابتدا برشی بر روی شاخه ها ایجاد می کنیم و آن ها را با هم تماس می دهیم و پس از مدتی پایه خوب را می بریم تا خودش رشد کند و قسمت بد، شاخه خوب را دارا می شود و رشد می کند. این پیوند، پیوند پل نیز نامیده می شود. همانطور که میدانیم اگر برشی عرضی، دور تا دور تنه درخت در پوست ایجاد شود آن درخت خشک می شود زیرا مسیر انتقال شیره پرورده به ریشه قطع می شود. در این حالت برای جلوگیری از خشک شدن درخت می توانیم از پیوند پل استفاده کنیم.
پیوند نیمانیم (رومیزی یا انگلیسی):
در این پیوند هم پایه و هم پیوندک باید هم اندازه باشند سپس در پایه و پیوندک در یکی شکاف و در دیگری برآمدگی به اندازه همان شکاف ایجاد می کنیم تا کاملاً داخل یکدیگر قرار گیرند. در نیمانیم ساده پایه و پیوندک را به صورت اریب برش میزنیم و بر روی یکدیگر قرار می دهیم. سپس آن را در ماسه قرار می دهیم و پس از ریشه دار شدن آن را خارج می کنیم .
پیوند مهاری:
در این پیوند از یک شاخه به عنوان قیم برای شاخه ای که دارای محصول خوب است استفاده می شود. به همین منظور شاخه خوب را بریده تا به پوست برسد سپس شاخه ای که به عنوان قيم در نظر گرفته شده است را تا پوست بریده و به شاخه دیگر متصل می کنیم و آن را می بندیم.
آشنایی با انواع پیوند زدن؛ و بهترین زمان پیوند زدن؛ در باغداری های امروزی یک نوع نیاز اساسی می باشد و بسیار رایج و مورد توجه باغداران قرار گرفته است،با ما همراه باشید تا اطلاعاتی پیرامون انواع پیوند زنی و نکات مهم در زمان پیوند زنی در اختیار شما قرار دهیم.
نویسنده: شکیبا نظری طهرانی
شبکه تجاری کشاورزی اگرینیتو
