دیگر اخبار
انواع پیوند در درختان پسته
خبر اگرینیتو 1 سال قبل
در عمل پیوند زنی نهال پسته معمولا سن ۳-۴ سال را در نظر میگیرند چون نهال تقریبا قوی شده است.به طور عینی قطر شاخه درخت برای پیوند بایستی یک تا یک ونیم سانت باشد تا نتیجه بهتری از پیوند گرفته شود. بهترین زمان برای پیوند جوانه، خرداد ماه یا اوایل تیر ماه (بسته به نوع منطقه و آب وهوا) است و بهترین زمان برای پیوند شاخه، اواخر اسفند یا اوایل فروردین یا به طور کلی اول بهار می باشد که شیره نباتی هنوز به حرکت در نیامده است (پیوند جوانه در شاخه هایی که خیلی کلفت نیستند انجام می گیرد).
شرط های لازم جهت موفقیت در پیوند
- پیوند و پیوندک ها باهم هم قطر باشند
- پایه و پیوندک باید در مرحله نیم خشبی باشد.
- پیوندک ها از جوانه های سالم و شاداب تهیه شوند
- چناچه هست تا ده روز قبل از عمل پیوند باغ را آبیاری کنید به علت بالا بودن رطوبت نسبی شاخه ها و همچنین شادابی پایه شده و عمل پیوند زنی با موفقیت بیشتری توام خواهد شد.
- معمولا ده تا پانزده روز بعد از عمل پیوند جوانه پیوندک شروع به فعالیت و رویش می کند ، به منظور رشد بهتر باید شاخه های کوچک جانبی از محل جوانه های زیر پیوندک قطع گردد.
چهار روش پیوند پسته:در ایران مرسوم است
1. پیوند شکمی
2. پیوند لولهای
3. پیوند اسکنه
الف – پیوند شکمی:
ابتدا پوست پایه را به شکل T برش داده و لبه پوست را جدا می کنیم. سپس پیوندک جوانه را با پوست جدا و داخل شکاف گذاشته و از بالا و پایین می بندیم. برای بریدن جوانه باید قسمتی از پوست همراه آن باشد و در داخل شکاف قرار گیرد. در مورد پیوند بر روی نهال ها باید به این نکته توجه کرد که اگر در مرداد و شهریور اقدام به پیوند نماییم، پس از پیوند عمل سربرداری شاخه را انجام نمی دهیم.
این عمل برای جلوگیری از سرمازدگی صورت می گیرد. به همین منظور عمل سربرداری را در اوایل فروردین انجام می دهیم که به آن پیوند خواب یا زندانی می گویند. در درختانی مثل انجیر و فیکوس که دارای شیرابه می باشند باید حالت برش شکاف بر روی پایه و حالت فوق باشد تا شیرابه باعث خشک شدن جوانه نشود (این پیوند به شکل H هم می تواند انجام گیرد). در پیوند شکمی بعد از دو یا سه روز به دمبرگ دست می زنیم، اگر این دمبرگ افتاد نشان دهنده این است که پیوند ما گرفته انجام شده)، در غیر این صورت پیوند ما نگرفته است.
ب- پیوند لوله ای:
پایه و پیوندک باید هم اندازه باشند و ضخامت یکسانی داشته باشند. به همین منظور ابتدا پوست پایه را جدا می کنیم (همانند پوست موز). سپس بخشی را که دارای جوانه است برای پیوندک انتخاب و برش می دهیم و با چرخاندن توسط دست پوست را به طور کامل جدا کرده و این پوست را به پایه بدون پوست جایگزین می کنیم که در این حالت باید آن را ببندیم، ولی اگر شکافی در پوست ایجاد نکنیم و پوست به صورت لوله ای جدا شود نیازی به بستن آن نمی باشد.
پ- پیوند اسکنه:
از کهن ترین روش های پیوند زنی درخت بوده و باغداران از این روش استفاده می کنند. پایه از تنه درخت، شاخه های اصلی یا طوقه برش داده می شود. آن گاه برشی در قطر پایه شکل می گیرد. این بریدگی با عمق تقریبی ۲ تا ۵ سانتی متر زده می شود. پیوندک نیز با طول ۱۲ تا ۲۰ سانتی متر از شاخه جدا شده و در قسمت پایینی آن یک برش به شکل اریب دیده می شود.
پس از پیوند، آبیاری باید منظم و به فواصل 14 روز یکبار انجام شود. جوانه ها و پاجوشهایی که از زیر محل پیوندک و بر روی پایه ایجاد می شود، باید قطع گردد. حدود 20-15 روز پس از عملیات پیوند زنی، با اطمینان کامل از جوش خوردن پیوند، نوار پیوند باز شود.