هرس درختان در زمستان

خبر اگرینیتو 2 سال قبل

بطور کلی زمان مناسب برای هرس به نوع گونه گیاهی و هدف از انجام هرس بستگی دارد. اکثر درختان در فصل زمستان هرس می‌شوند که به این عمل هرس زمستانه (هرس رکود) گویند.هرس زمستانه برای درختان جوان مفید است زیرا رشد شدیدی را ایجاد می‌کند. اما در برخی مواقع انجام هرس تابستانه (هرس سبز) نیز سودمند است. غالباً هرس در درختان خزان دار انجام شده و این کار برای درختان میوه همیشه سبز کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر می‌خواهید درختان میوه خود را کوچک نگه‌دارید، هرس تابستانه بهتر است. انجام هرس در فصول زمستان و تابستان است یا به عبارتی دقیق‌تر در طی فصل رکود و فصل رشد. البته ما هرسه تابستانه و پائیزه هم داریم که برای هرس درختان بزرگ مانند درختان گیلاس بزرگ به منظور کاهش اندازه آن‌ها را در اوایل بهار در نظر میگیریم .

هرس زمستانی خارق‌العاده است زیرا درخت در خواب زمستانی و بدون برگ، گل و میوه است. این بدان معناست که دیدن ساختار درخت و تصمیم‌گیری در مورد برش زدن آسان خواهد بود؛ و بااین‌حال، برخی از باغداران از هرس درختان میوه در اوایل زمستان اجتناب می‌کنند؛ زیرا در اوایل زمستان رشد شاخه به حداقل می‌رسد و درخت نمی‌تواند زخم‌های ناشی از برش‌های هرس را التیام بخشد. بااین‌حال، اواخر زمستان زمان بسیار خوبی برای هرس درختان است. شما می‌توانید ساختار درخت خود را به‌راحتی مشاهده کنید و مطمئن باشید که با رسیدن به فصل بهار درخت شما به‌زودی می‌تواند آن زخم‌ها را التیام بخشد.

اکثر متخصصان باغبانی ممکن است به شما بگویند که میوه‌های مختلف به روش‌های مختلف هرس می‌شوند که تاحدی درست است، اما یک فرایند ساده سه‌مرحله‌ای وجود دارد که برای اکثر قریب به‌اتفاق درختان میوه مفید است.

در خارج از مناطق استوایی، بیشتر ما با درختان میوه دانه‌دار مانند (سیب، گلابی و به) یا میوه‌های هسته‌دار (هلو، گیلاس، زردآلو، آلو و…) سروکار داریم. این روش سه مرحله‌ای برای هر دو گروه جواب می‌دهد. هرچند هرس تابستان برای درختان مضر نیست، اما هرس در زمستان کار را آسان می‌کند و درخت بدون شاخ و برگ است و شما واقعاً می‌توانید ببینید که چه‌کاری انجام می‌دهید.

مرحله ۱: تمیزکردن

با هرس کردن هرگونه چوبی که مرده، آسیب‌دیده یا بیمار باشد شروع کنید. آیا جوانه از پایه درخت نشأت گرفته است؟ در این صورت، آن‌ها را حذف کنید – زیرا ازنظر فنی آن‌ها ” مکنده” نامیده می‌شوند و منشأ آن‌ها از پایه است نه از پیوندک که شاخه‌های میوه دهنده از آن نشأت می‌گیرند.

در مورد جوانه‌های مستقیم مشکوک که از برخی شاخه‌های اصلی رشد می‌کنند چطور؟ این شاخه‌های قائم، کاملاً عمودی یا ” watersprouts ” – نیز باید حذف شوند.

همه این مراحل هرس پاک‌کننده بود. مهم است که شاخه‌ها را به سمت اندام بزرگ‌تری که از آن رشد می‌کنند هرس کنید و شاخه‌ها را از ته هرس کنید و نگذارید مقداری از ته آن (ناخنک یا مهمیز) باقی بماند؛ زیرا اگر شاخه‌ها را از ته قطع نکنید، این محل به دلیل رشد نکردن پس از مدتی می‌میرد و پوسیده می‌شود و به مکانی برای ورود آفات و بیماری‌ها تبدیل می‌شود.

مرحله ۲: تنک کردن

هدف از تنک کردن، ورود نور و هوا به داخل سایبان است که باعث افزایش تولید میوه و کاهش مشکلات آفات و بیماری‌ها می‌شود.

ابتدا شاخه‌هایی را که به سمت پایین، به سمت مرکز درخت یا مسیرهایی با شاخه‌های دیگر، عبور می‌کنند، حذف کنید. هنگامی‌که این‌ها را هرس کردید، عقب بایستید و نگاهی بیندازید. هدف این است که شاخه‌هایی بافاصله یکسان و به شکلی دلپذیر، مانند فراکتال از مرکز بیرون بیایند.

آیا مکان‌هایی را مشاهده می‌کنید که چندین شاخه با یکدیگر رقابت کنند. به‌عنوان‌مثال ممکن است دو یا چند شاخه از یک نقطه منشعب شوند و با یک زاویه کم با همدیگر رشد کنند، یا از نقاط مختلف اما به‌صورت موازی، یکی معلق بر روی دیگری قرار دارد. در این صورت، شاخه‌ها را به‌جز یک شاخه تنک کرده و سالم‌ترین شاخه با بهترین شکل زاویه را نگه‌دارید (تقریباً زاویه ساعت ۲ یا ۱۰ از مرکز درخت). زاویه‌های بازتر می‌توانند هنگام میوه و باردهی سنگین شده و شکسته شوند و زاویه‌های بسته‌تر منجر به بوته‌ای و بلند شدن بیش‌ا در مرحله بعدی، تنک کردن درخت را ادامه دهید تا فضای خوب بین ۶ تا ۱۲ اینچ در اطراف هر شاخه وجود داشته باشد. هرچه شاخه‌ها کوچک‌تر باشند، می‌توانند به یکدیگر نزدیک‌تر باشند؛ مانند هرس تمیزکننده تمام هرس‌های تنک کننده باید با شاخه تراز باشند.

مرحله ۳: سرزنی درخت (برگشت به عقب)

آخرین مرحله آسان‌ترین مرحله است – شما در اصل درخت را کوتاه می‌کنید. ایده این است که بیرونی‌ترین قسمت درخت را هرس کنید تا شاخه‌ها به‌جای رشد طولانی و باریک، کوتاه‌تر و ضخیم شوند. این باعث می‌شود که شاخه‌ها زیر وزن میوه نشکنند، اما پومولوژیست‌ها (میوه‌شناسان) به شما می‌گویند که این عمل همچنین باعث می‌شود هورمون‌های رشد کمتری در تاج درخت فعال شوند و باعث ایجاد درختان کوچک‌تر و پربارتر شود.

سرزنی درخت به معنی قطع ۲۰ تا ۳۰ درصد از رشد سال گذشته است. شما می‌توانید رشد سال گذشته را از رشد دو سال قبل با حلقه چروک پوست که هر ساقه را محاصره کرده تشخیص دهید. بسته به قدرت درخت، این ممکن است از دو اینچ (۵ سانتیمتر) تا ۴ فوت (۱۲۱ سانتیمتر) از نوک هر شاخه به عقب باشد.

در این شاخه‌ها میوه‌ها برای برداشت بیش‌ازحد بالا هستند.

برخلاف مراحل قبلی، این برش‌ها به‌نوعی در هر شاخه انجام می‌شوند. محل دقیق برش نیز مهم است. هر شاخه را در نقطه‌ای به‌اندازه یک‌چهارم اینچ بالاتر از جوانه هرس کنید و رو به جهتی باشد که می‌خواهید آن شاخه در سال آینده رشد کند. به‌عنوان‌مثال، اگر شاخه دیگری در نزدیکی سمت چپ وجود دارد، هرس را به یک جوانه سمت راست شاخه برگردانید.

نکات عمومی هرس در هوای سرد

·         حتما در یک روز معتدل و خشک هرس کنید. این نه تنها برای شخص شما بعنوان باغعبان خوشایندتر است بلکه به جلوگیری از شیوع بیماری‌های گیاهان ناشی از آب یا رطوبت و نیز آسیب رسیدن به گیاه در اثر سرمای هوا کمک میکند.

·         هرگز در زمستان خیلی زود هرس نکنید! زیرا در صورت پایین آمدن دمای هوا و یخ زدگی ، شاخه‌های برش خورده خشک میشوند.

·         هنگام هرس ، ابتدا شاخه‌های مرده و بیمار را جدا کنید، به ویژه شاخه‌هایی که در اثر برف و یخبندان زمستان آسیب دیده‌اند.

·         شاخه‌هایی که در پایین تنه درخت رشد میکنند در تمام درختچه‌ها و درختان همیشه سبز نیز باید در اواخر زمستان برداشته شوند.

·         در قسمت تاج درختان پاره‌ای از شاخه‌های بزرگ و کوچک را بردارید تا عبور نور و هوا در تاج درخت افزایش یابد.

·         به طور کلی در عملیات هرس، هدف شما حفظ شاخه‌هایی است که باعث رشد یا حفظ ساختار و فرم درخت میشوند.

·         سعی کنید که شاخه ها را در قسمت گره برش دهید. در نقطه‌ای که یک شاخه به شاخه دیگر متصل می‌شود.

نویسنده: شکیبا نظری طهرانی

شبکه تجاری کشاورزی اگرینیتو

www..agrinito.com