دیگر اخبار
شانکر باکتریایی گوج فرنگی (Bacterial Canker)
خبر اگرینیتو 1 سال قبل
علایم بیماری:
علائم اولیه بیماری به صورت زرد شدن گیاه از قسمتهای پایین و خمیدگی برگهای مسن به طرف پایین است و برگ‌ها در یک طرف گیاه پژمرده میشوند.
در شانکر باکتریایی گوجه فرنگی، آلودگی از طریق زخم‌هایی که به بافت گاه وارد شده است و یا ممکن است از طریق روزنه‌های هوایی و آبی و ریشه وارد گیاه شود. این باکتری می‌تواند به مدت بیش از ۵ سال در بقایای گیاهی آلوده زنده بماند. همچنین این باکتری می‌تواند بر روی علفهای هرز و گیاهان ناخواسته در مزرعه گوجه فرنگی و بر روی بذرها بقا خود را حفظ کند. عواملی مانند برخورد قطرات آب به خاک، ابزار و تجهیزات کشاورزی و فعالیت‌هایی بر روی گیاه صورت می‌گیرد شامل پیوند زدن، هرس کردن، کاشت و برداشت سبب گسترش این باکتری می‌گردند.
پس از گسترش بیماری، حاشیه برگچه‌ها به رنگ زرد تا قهوه در می‌آید. بروز علائم نکروز حاشیه برگچه‌ها از نشانه‌های بارز این بیماری است. به دنبال پیشترفت بیماری، خطوطی به رنگ روشن در اطراف رگبرگ اصلی برگ ایجاد شده که به سمت دمبرگ و ساقه گسترش می‌یابند. این خطوط در جاهایی شکسته شده و به صورت شانکر یا زخم نمایان میشوند. باقی ماندن برگ‌ها و برگچه‌ها یآلوده روی ساقه نیز از علائم این بیماری است. آوندهای چوب به رنگ قهوهای روشن یا زرد تغيير رنگ داده و در ادامه به رنگ قهوهای مایل به قرمز درمي‌آیند، مغز ساقه زرد شده و آردی شکل و تو خالي ميشود. تراوشات باكتریایي زرد رنگ در محل برش ساقه‌های آلوده دیده ميشود.
بسته به میزان آلودگی اولیه، معمولا گیاهان جوان پژمرده شده و می‌میرند. در گیاهان بالغ که میوه در آنها تشکیل شده است، پژمردگی می‌تواند در یک برگچه و یا کل برگچه‌های یک برگ اتفاق افتد. این علائم به عنوان پژمردگی یک سویه یا یک طرفه شناخته شده و از نشانه های بیماری شانکر باکتریایی گیاه گوجه فرنگی می‌باشد.
گیاهان ممکن است در ابتدا در گرم‌ترین بخش روز به طور موقت پژمرده شده و سپس در شرایط خنک به حالت اولیه بهبود یابند. در برگ‌ها، قسمتهای آسیب دیده به رنگ سبز مایل به خاکستری مشاهده شده که این علائم بیشتر در محیطهای حفاظت شده شایع می‌باشد.
آلودگي روی ميوه به صورت لکه‌های سفيدرنگ كوچک است كه با گذشت زمان به رنگ قهوهای و سياه در مي‌آیند. این لکه‌ها با هاله سفيد رنگي احاطه شده كه در اصطالح به آن "لکه چشم پرندهای" گفته ميشود. این عالائم روی ميوه‌های نارس و رسيده دیده ميشود.
در مزارعی که در سال‌های قبل سابقه آلودگی داشته‌اند، در صورت وجود شرایط دمایی و رطوبتی مناسب جهت گسترش بیماری بایستی مزارع به صورت مستمر پایش شود.
از شرایط مساعد برای گسترش این بیماری میتوان به دمای ملایم ۸۱ تا ۴۲ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی بالای 80 درصد و شرایط رطوبت خاک مناسب برای رشد گیاهان و شدت نور پایین و غلظت بالای عناصر غذایی بخصوص نیتروژن اشاره کرد همچنین علایم بیماری شانکر در زمینهای شنی شدت بیشتری دارد.
کنترل بیماری:
- استفاده از بذر ضدعفونی شده و گواهی شده و نشا سالم
- استفاده از سینی‌های انتقال نشا تمیز و ضدعفونی شده
- بازرسی منظم و مرتب به منظور مشاهده شانکر باکتریایی
- اجتناب از کاشت گوجه فرنگی در زمین‌هایی که ۵ سال قبل این بیماری در آن تشخیص داده شده است
- تناوب زراعی حداقل چهار ساله با سایر گیاهان غیر از خانواده سولاناسه
- استفاده از نخ‌های جدید
- رعایت اصول بهداشتی بین مزارع
- اجتناب از آبیاری بارانی (استفاده از آبیاری نشتی)
- اجتناب از فعالیت در مزرعه هنگامی که بر روی گیاهان رطوبت باشد
- شخم بقایای گیاهی در پایان فصل
- اجرای برنامه جامع بهداشتی برای تجهیزات و کارگران در محیط های حفاظت شده
- مدیریت گلخانه به منظور جلوگیری از تشکیل شبنم برای گیاه
- حذف بقایای گیاهی حاصل از هرس گیاهان
آیا خوردن گوجه فرنگی های با شانکر باکتریایی ایمن است؟
هیچ موردی از قضیه باکتری های شانکر باکتریایی گزارش نشده است.اما میشیگانیسیس ، طبق گفته های مایکل گرابوسکی از دانشگاه مینه سوتا باعث می شود که انسان بیمار شود.در این صورت گوجه فرنگی های عفونی نباید کنسرو شده یا حفظ شود به دلیل تاثیری که شانکر باکتریایی بر روی اسید میوه و سطح PHآن می گذارد.سطح pH میوه های نگهداری شده باعث دور نگه داشتن عوامل بیماری زا مضر می شود. دانشگاه UMN توصیه می کند در صورت تمایل به خوردن گوجه فرنگی با شانکر باکتری ، آن را پخته یا فریز کنید و سپس آن را بپزید.
نویسنده: شکیبا نظری طهرانی
شبکه تجاری کشاورزی اگرینیتو
